cairns en omstreken

In Cairns mag je niet in de zee zwemmen omdat hier ook weer een croc gevaar is. Daarom hebben ze de "lagoon" gemaakt. Een zwembad met aan één zijde een mini strand. Hier ligt ongeveer iedereen die overdag niks beters te doen heeft.

Voor de rest vond ik cairns een gezellige plaats, er gebeurde altijd wat, je kon er elke avond wel gaan stappen, en het is ook elke avond gewoon druk. r hangt een hele gemoedelijke zweer en iedereen is vriendelijk. De architectuur is een beetje ouderwets alles mooi in hout.

In het hostel zaten veel Fransen, die wonderbaarlijk genoeg gewoon Engels konden praten. Maar desondanks toch met zijn alle Frans bleven praten ondanks dat er ook gewoon andere nationaliteiten bij zaten. Maar ook hiermee viel goed te stappen. al moet ik toegeven dat ik de club weer snel verliet voor een bed in een ander hostel XD.

De volgende dag was een relax dag, eigenlijk heb ik gewoon geen flikker uitgevoerd. In de volgende nacht zou de Champions league finale zijn en we gingen de wekker hier voor zetten, 4:45 belachelijke tijd maar je moet er wat voor over hebben. Maar tegen de avond kreeg ik iets te horen over een saint and sinners ball. Een één of ander feest wat 1 keer per jaar gehouden wordt, waar iedereen zich verkleed en helemaal los gaat. Een beetje als carnaval maar dan in 1 club en de vrouwen dragen alleen maar sexy kostuums. Nadat ik eenmaal uitgeefeest was, ben ik weer teruggegaan naar het hostel, het was inmiddels al bijna 4 uur dus in een uurtje begon de wedstrijd. Nog even een powernap en dan voetbal kijken. Je raadt het natuurlijk al, ik vergat me wekker te zetten en de powernap werd gewoon een volledige halve nachtrust.

Op zo'n ochtend dat er niet zoveel gebeurde besloot ik maar is wat informatie te gaan inwinnen over het skydiven. Heb eerst wat dingen kort gevraagd in het hostel maar die waren niet heel duidelijk. Dus ben ik het centrum van cairns in gegaan. Bij één tent kreeg ik wat gratis upgrades dus heb ik maar meteen geboekt. Nog even naar het weer gekeken.

Donderdag 4 juni ben ik die kant op gegaan. Werd netjes voor me hostel opgehaald. ik was de één na laatste dus we eigenlijk direct naar het vliegveld, ongeveer een uurtje rijden. Even al het papier werk invullen dat zei niet verantwoordelijk zijn voor mijn dood enzo. We waren ongeveer met een groep van 12 man. aangekomen bij het vliegveldje, komen we in een woonkamer terecht waar zelfs een pingpong tafel staat. beetje relaxen, de andere springers leren kennen. En eigenlijk al vrij snel ging de eerste groep (ik zat bij de tweede groep omdat wij een beach-landing hadden) de lucht in. Nadat we hun hebben zien landen was het onze beurt. Doordat wij boven zee springen kregen we een reddingvest om, en werd er even met een komische toon gevraagd of we konden zwemmen waar het koppel uit Oekraïne zei dat ze dat eigenlijk niet konden, het antwoord van de begeleider: "good luck". Toen we uiteindelijk in het vliegtuig zaten gierde de adrenaline door me heen, maar op een goeie manier. ik was niet bang of nerveus ik had er gewoon zin in. Op 14.000 ft ging het luik open en ging de eerste klaar zitten met de benen buiten het vliegtuig, en weg was hij, en zo ging één voor één iedereen het vliegtuig uit. behalve ik en nog iemand. Het luik ging weer dicht en wij twee klommen vervolgens naar 15.000 ft. Het uitzicht van deze hoogte is echt waanzinig, aan de ene kant zie je het regenwoud en aan de andere kant een hele grote blauwe vlek waar je ook het reef in ziet liggen. je ziet de zelfs de bolling van de aarde.

Dan gaat het luik weer open. Alle GoPro's worden aangezet, je kruipt samen langzaam richting het luik. en dan valt de laatste persoon uit het vliegtuig, en ben jij de laatste. Je gooit je voeten buiten het vliegtuig en je hebt het neiging om op de rand te gaan zitten, maar doordat je aan iemand vastzit en hij op de rand gaat zitten. bungel jij al volledig buiten het vliegtuig in de open lucht. en voor je het eigenlijk door hebt ben je al aan het vallen. Je denkt nog 1 split second na wat the fack je eigenlijk aan het doen bent maar eigenlijk denk je er niet aan en raas je met bijna 200 km/h door de lucht met deze snelheid verloor ik dan ook bijna me schoen.

Doordat je zo hoog zit voelt het niet eens als vallen, het voelt meer als zweven. Het is zo'n ontzettend gaaf gevoel. De wind raast langs je heen. Je gaat zo hard, dat als je recht naar beneden kijkt je niet eens adem kan halen halen. Als dan de parachute opent hang je zo vrij als een vogel in de lucht, je hoort niks meer alleen je eigen hartslag. om vervolgens te landen op een prachtig strand. ik raad iedereen aan om dit een keer te gaan doen.

Ondertussen was ik naar happytravel geweest, een job placement bureau. Die hebben me een bananenplukkers baan geregeld. Dus inmiddels zit ik in Walkamin. en heb ik me eerste week als bananen plukken overleefd. En jezus was zijn die trossen bananen zwaar. ongeveer tussen de 50 en 85 kilo. btw bananenbomen zijn echt de meest rare bomen ooit. Ze zijn hartstikke slap als je er met een kap mes tegen aanslaat ga je er half doorheen. Ze zijn flexibel en zitten vol met vocht. Als een tros volgroeid is, wordt met een kapmes een paar japen in de stam geslagen zodat de boom een zwakke plek heeft. En dan trek je de tros met boom en al naar beneden en leg je de veel te zware tros bananen op je schouder waarna de verbinding met de boom wordt los gekapt en dan loop je naar de tractor en legt de bos op de kar. Als je wil zien hoe dit werkt moet je maar even zoeken op youtube. En misschien aak ik zelf ook nog wel een video.

Ik zit dus samen in een huis op de farm met Amy, en we zitten in een ware inbraak golf. Eergisteren nacht is de tabak van Amy gestolen wat gewoon in huis lag. Waar ook mijn laptop gewoon op tafel lag maar daar zijn ze blijkbaar niet in geïnteresseerd. Inmiddels heb ik geleerd dat de farm aan de overkant een gevangenis is. Vannacht zijn ze met honden tussen de bananen bomen door geweest. Maar dat ik vanmorgen wakker werd was de deur open. Mijn bier is uit me koelkast gestolen, een fles rum van Amy, we hadden een klein beetje tabak buiten gelaten als aas , en ook dit was weg, De auto deur was niet volledig dicht en het kleine beetje tabak was daar in lag is ook weg en de asbak was open.

Dus inmiddels hebben we de landlord continu aan de lijn en hij is met iedereen aan het bellen, politie de gevangenis. we zitten zelfs te denken om mijn gorpro ergens te verbergen om te kijken wat er snachts allemaal gebeurt. Inmiddels wordt van alle kant het huis in sloten gezet, en we moeten gewoon heel goed opletten. De kamer van Amy kan op slot dus ik heb mijn paspoort daar maar neergelegd zodat die in ieder geval veilig is.


To be continu