holidays !!

Na een lange tijd van veel werken as het tijd voor vakanties en reizen. Na veel plannen en kijken wat de goedkoopste vlucht was. Ben ik op maandag 1 februari vertrokken naar Ayers rock airport. Daar werden we opgehaald door een busje wat met een dat in de morgen vertrokken was uit Alice Springs met de rest van de tour. ik ging hier naast Julius zitten en daar had ik achteraf best geluk mee want moet eerlijk zeggen de rest van de groep was best saai. naast Julius was er een Italiaans sprekende Duitser(die ik zelf op deze tour geboekt had ;), Anne een Nederlands meisje waar ik het wel goed mee kon vinden en Lewis en Sianne, dit was een stel uit Engeland die ook goed humor had. Helaas was de rest van de groep gewoon saai die liet ik dan ook vrolijk links liggen.

Op de eerste dag hebben we de grote rots in het midden van Australië bezocht. Uluru is de Aboriginal naam voor Ayers rock. daarom is het ook niet toegestaan om hier alcohol te verkopen. Overdag hebben rond Uluru gelopen en alle mooie kanten gezien, en savonds zijn we de zonsondergang gaan kijken wat echt prachtige plaatjes opleverde. snachts slaap je in een swag. dit is een soort 1 persoons tent waar al een matras en een slaapzak inzit. Helaas mochten we hier ook geen kampvuur bouwen. Dus zijn eigenlijk direct gaan slapen. nog een klein beetje ouwehoeren maar dat was het dan wel.

op dag 2 werden we pleuris vroeg wakker gemaakt om de zonsondergang te bekijken, en vervolgens richting Kaka Jjuta te rijden. Ik wist van te voren al dat dit indrukwekkender zou zijn dan Uluru. ipv één grote rots zijn dit meerdere rotsen waar je dan ook tussen door kan lopen, dit levert de meest geweldige foto's op. je moet er wel wat voor over hebben want het is veel lopen en klimmen. de zelfde dag nog reden we naar het national park van kings canyon. hier konden we zwemmen in het zwembad en savonds rond het kampvuur een paar pilsjes drinken. helaas was het niet een groot gezellige boel maar daar was de groep niet naar. maar heb me vermaakt met julius die ook opzich best een beetje gek was en anne. uiteindelijk in slaap gevallen in een swag aan de rand van het kampvuur.

op dag drie zijn we naar kings canyon geweest. dit begint met hear attack hill. een stijle muur die je moet beklimmen om boven op de canyon te komen maar het is het allemaal waard. zodra je boven bent heb je een prachtig uitzicht over de canyon. als je wat verder loopt kan je ook naar beneden en hier stroomt en rivier die de de canyon gefomrt tot wat het nu is. dit heet the Garden of Eaden. het verhaal van Eva en de appel. dit is zoo raar. je bent al een paar dagen in het midden van de woetijn en alles om je heen is gort en gort droog en dan ineens is er water en leven om je heen. toen we eenmaal klaar waren bij kings canyon hebben we onze weg voort gezet naar alice springs. savonds hebben we wat gegeten met de gezellige mensen in een restaurant. en savonds nog wat gechilled op de banken buiten. volgende dag moesten we weer vroeg op om naar de airport te rijden. helaas lag ik heerlijk te slapen en ben ik door me wekker, lag gewoon lekker te slapen. gelukkig was Anne zo lief om mij wakker te maken zodat ik me vlucht niet misten. moesten helaas nog wel ff een dikke 6 uur in de bus zitten. hebben we gelukkig ook overleefd.

toevallig zat ik in het zelfde vliegtuig met Anne dus was wel gezellig. moest alleen helaas de volgende dag weer werken. Heb de volgende dag nog met Anne afgesproken en die vloog daarna weer naar Nederland.

daarna was het nog twee weekjes werken voor de grote verrassing in dubai. nou moeten we voor dit verhaal eerst even twee jaar terug in de tijd om het hele verhaal te snappen.

pa Maik en ik waren biertjes aan het drinken. en het kam ter sprake dat we wel geintreseert waren in een reis naar Dubai. zodoende zei pa met een paar biertjes op. dat als hij 65 wordt we met zijn allen naar Dubai gaan. ja die deal lieten ik en ik ons niet meer ontlopen. in de tussen tijd kwamen mijn plannen van Australië om de hoek kijken. en op het moment dat ik naar Australië vertrok wisten we eigenlijk al dat ik Dubai ging missen. en dat as ook niet erg ik had een andere prachtige reis. maar hoe meer er over Dubai gepraat werd de meer ik er ook heen wou. Dus heb ergens in December al contact gehad met moeders dat ik ook mee wou maar dat de vliegticket wel schandalig duur was. Zodoende heeft ze via een grote omweg geld op mijn australische rekening gekregen. alles om er voor te zorgen dat pa niks door zou kunne hebben. mam heeft geregeld met het hotel direct dat er een extra bed zou zijn maar de bevestiging ging over haar werk email. zodoende wist pa van niks. ik vloog maandag 22 februari om 6 uur sochtens naar dubai. moest dus al om 3 uur op het vlieveld zijn. blijkt dat sydney airport sluit snachts ging pas om 3 uur weer open. heel vreemd. maar na een 14 uur durende vlucht aangekomen in het zonnige dubai waar ik de metro heb gepakt richting het hotel. waar de manager precies wist wie ik was en waarvoor ik kwam. Ik kon mij spullen achter laten. en bij het zwembad gaan liggen. ben nog even naar the mall of emirates geweest en heb gedouched. toen kwam het moment dat de rest van de family aan zou komen. ik zat in de lobby op internet achter een grote televie wanneer ik spontaan de tem van me vader hoor. ik aandachtige blijven luisteren. wanneer me moeder hem naar boven heeft gestuurd zodat zij de rekening kon betalen, hij mocht natuurlijk niet zien dat er een extra bed op de rekening stond. ondetussen heb ik even moeders gedacg gezegd en maik kam nog naar benenden. wanneer zij naar boven gingen ben ik nog even naar de wc geeest om me weg te vervolgen naar kamer 505 waar ik bij een niet ermoedende vader op de bel drukte. om hem uiteindelijk sprakeloos te zien. hij had een blik in zijn ogen en kon het volgens mij bijna niet geloven.

savonds hebben we niet echt iets gedaan. iedereen was moe!
volgende dag zijn we naar de burj kalifa geweest het hoogste gebouw in de wereld op dit moment. en moet zeggen dat het gebouw nog een stuk mooier is dan ik me voorstelde. zo hoog maar toch ook zo slank als het is.
de volgende dag zijn we naar oud dubai geweet en savond in het hyatt gegeten in een restaurant boven op het hotel. en in tee uur tijd draaid dit 360 graden rond. dus heb de hele skyline van dubai goed kunnen bekijken. en het eten hier is echt voortreffelijk. we zijn zelfs nog een dagje naar het strand geweest, waar ik esmee's zwemles kon bekijken. en hier stond ook de grootste kraan ter wereld. ze zijn een dubai's eye aan het maken. wer een nieuw stukje van de gekte daar.

de volgende dag zijn we de palm op geweest en geprobeerd de burj al arab in te komen. maar helaas moet je hier een resevering voor hebben mag je geen slippers aan, maar schoenen. en lange broek en een overhemd zijn ook verplicht. geen van ons voldeed aan deze eisen. dus helaas hier stopte dit avontuur. de laatste dag is eigenlijk iedereen en zijn eigen weg gegaan. ik ben met pa en ma naar de creek geeest en naar de mall of emiirates geweest. ik ou nog even wat nieuwe kleding van ambercrombie hebben. en heb ook nog een nieue zoonebril gekocht.

toen was het zondag weer tijd om het vliegtuig in te stappen. gereleld at een busje ons ophaalde en de rest bij terminal twee afzetten en mij vervolgens naar terminal 3 bracht. iedereen gedag gezegd, esmee een kus gegeven en toen weer in de bus. om aan te komen op een van de best vliegvelden ter wereld. zo groot en zoveel te koop. ben maar in de heineken lounge gaan zitten. moest toch de tijd doden. uiteindelijk maar rochting de gate gelopen om er achter te komen dat er een technisch mankement is en ze een ander vliegtuig klaar moeten maken. 2 uur vertraging. ik weer terug naar de heineken lounge. nog een biertje gedaan. uiteindelijk zit iedereen in het vliegtuig krijgen we te horen dat er een brandstof lek is en dat we allemaal weer het vliegtuig uit moeten om vervolgens pas half 7 te vertrekken. 1 troost. e mochten nu wel in de buisnes lounge zitten waar het eten en drinken niks kosten. dus heb bacco's lopen drinken en met corné gebeld. laatste min puntje van de vucht. hij was helemaal uitverkocht. dus at klem. maar heb nog een paar uur me ogen dicht kunnen doen. en had wifi. we hebben het weer overleefd. en vond het geweldig om iedereen weer te zien. was blij dat ik dit mocht mee maken met de familie en dat ik Esmee weer heb kunnen vast houden.

sorry voor het lange verhaal maar er was genoeg te vertellen.

xx